Listopadowy las.

Listopad to ten miesiąc w roku, którego najmniej darzę sympatią. A dlaczego? Za co? Za szarości dnia codziennego, za krótki dzień, za brak słońca, za brak koloru. Chociaż... Idąc do lasu jakiś kolor się pojawia. Głównie to brąz i ostatnie podrygi żółtego. Widać wyraźnie, że przyroda przechodzi czy nawet już przeszła w stan uśpienia. Listopad to czas przygotowań do zimy. I dla roślin, i dla zwierząt to często ciężki okres. Susza fizjologiczna czy taki normalny brak wody pojawia się coraz częściej. Zwierzątka, ptaki mamy poić nie tylko w upalne letnie dni. Też teraz, zimą powinniśmy wystawiać im poidełka. Spacerując ostatnio po lesie zaobserwowałam, że w mrowiskach też cisza. Nic i nikt się nie rusza. Jedynymi żywymi organizmami jakie napotkałam to były grzyby. Te organizmy fascynują mnie od dawna. Są naprawdę bardzo ciekawe. W lesie praktycznie idealna cisza. Jedynie słyszałam stukanie dzięciołów z czego tylko jednego zlokalizowałam. Był jednak bardzo wysoko i w takim niefortunnym miejscu, że nawet nie podjęłam próby zrobienia mu zdjęcia. Krótka fotograficzna relacja z jesiennego, listopadowego, śpiącego już lasu.

Wiosna to moja ulubiona pora roku

 A jaka Wasza pora roku jest ulubioną?

Bardzo lubię obserwować zmiany w przyrodzie, a na wiosnę widać to najlepiej.

Zachęcam Was do jej obserwowania, podziwiania. Nawet w granicach naszego miasta, albo niedaleko od Poznania, można znaleźć wiele fantastycznych miejsc pod względem przyrodniczym.

Nadchodzi majówka. Dobry czas na takie wyprawy w teren.

Ja już takowe odbyłam i dzielę się z Wami moimi obserwacjami cudownymi zwiastunami wiosny.

Jeszcze w marcu, jakąś godzinkę od Poznania, w urokliwym starym przypałacowym parku w Turwi, były całe kobierce kwitnącej śnieżycy wiosennej. A przy tym zero ludzi!

W ogrodzie nie każda roślina uważana jest przeze mnie jako chwast. Rozrasta się pięknie ziarnopłon wiosenny. Kolejny zwiastun wiosny. Też masowo kwitnie teraz w lasach i parkach np. na Cytadeli.

Częstym środkiem lokomocji jest u mnie rower. 

Stary, ale na razie mnie nie zawiódł.

I nim właśnie byłam w Użytku Ekologicznym w Dolinie Cybiny (w granicach Poznania, w okolicach jeziora Malta). Użytek nazywa się "OlszakI"i "Olszak II". Tam łany zawilców: żółtego i trującego gajowego napotkałam.

A ostatnią sobotę, mimo kiepskiej pogody, pojechałam, kawałeczek za Poznań, oglądać łany kokoryczy pełnej. Przy okazji kwitła jeszcze: przylaszczka, miodunka ćma, fiołek leśny  i szczawik zajęczy.

kokorycz pełna

przylaszczka

fiołek leśny

midunka ćma

szczawik zajęczy

Zapraszam Was serdecznie do takich wypraw i obserwacji, i podzielenia się nimi ze mną. 

Dzień jeża :)

  Dzisiaj obchodzimy Dzień jeża.

Jeże to bardzo pożyteczne ssaki podlegające ochronie.

Poniżej zamieszczam zapożyczoną (mam zgodę na jej udostępnianie) interaktywną prezentację na temat tych zwierzątek .

Przyjemnego czytania :)

Babie lato

 Już na dobre zagościła u nas jesień. Mamy coraz krótsze dni, odleciały niektóre gatunki ptaków, liście się pięknie przebarwiają. Dlaczego to robią napiszę w kolejnym poście, choć klasy VI - VIII powinny wiedzieć. Ale przypomnę, innym razem, bo dzisiaj o czymś, z czym też się być może jesienią spotkaliście.

"Zjawisko" (choć może nie do końca to dobre określenie z punktu widzenia fizyki) związane jest z pewną grupą zwierząt, konkretnie  ze stawonogami.

Czy zdarzyło się wam nagle wejść w cienką, niemalże niewidoczna pajęczą nić? Nić, która gdzieś unosi się w powietrzu.

To jest właśnie babie lato.

Czym jest babie lato?

W encyklopedii PWN możemy znaleźć dwie definicje.

Pierwsza z nich brzmi:

babie lato — zool. długie nici pajęczyny unoszone w powietrzu podmuchami wiatru, zwykle podczas ciepłych i słonecznych dni jesiennych (pot. też zwanych babim latem); snują je głównie młode pająki i w ten sposób biernie się rozprzestrzeniają.

Druga definicja jest związana ze zjawiskami pogodowymi:

babie lato — meteorol. potoczna nazwa występującego jesienią okresu suchej, słonecznej i bardzo ciepłej pogody; w Polsce przypada zwykle na 2. połowę września lub początek października; podczas babiego lata średnia dobowa temperatura przekracza często 15°C (przy dużych dobowych wahaniach temperatury).

Dowiedzieliśmy się już czym jest babie lato. Weźmy pod lupę pajęczą nić.

Nić przędna zbudowana jest z dwóch składników: fibroiny – białka fibrylarnego oraz serycyny – należącej do grupy skleroprotein (nazywanej klejem jedwabnym). Co ciekawe, z tych samych składników zbudowana jest nić jedwabna – włókno naturalne pozyskiwane z kokonu (z fr. cocon – powłoka) jedwabnika - należącego do rzędu motyli.

Nić pajęcza ma niesamowite właściwości. Jest mocniejsza od stali, a cieńsza od ludzkiego włosa. Nierozpuszczalna w wodzie, lekka, elastyczna i niealergizująca. Właśnie dlatego naukowcy z całego świata pracują nad uzyskaniem materiałów o tak perfekcyjnych właściwościach. Do czego mogłyby być stosowane? Szwy chirurgiczne, odzież sportowa, kamizelki ochronne - to tylko kilka z wielu możliwych obszarów jej wykorzystania. Póki co, odtworzenie natury w laboratorium jest dużym wyzwaniem, ale obiecująco wyglądają próby „namówienia” do współpracy bakterii.

(tekst:  www.centrumnaukiec1.pl; zdjęcia: zbiory własne)

W czasie nadchodzącego weekendu, a ma być ładnie, zachęcam do spaceru po lesie. Może uda wam się zobaczyć pajęczą sieć? Albo nitki babiego lata?

Jeszcze wakacyjnie

 Wakacje to był dobry czas na prowadzenie obserwacji przyrodniczych, biologicznych.

Moje wakacje to całe dwa miesiące obcowania z natura, z lasem, z polami i łąkami.

Dużo jeździłam rowerem oczywiście z aparatem. Tegoroczne foto-łowy uważam za bardzo udane. Dużo ciekawych zwierzątek, głównie owadów udało mi się złapać w kadry. Ale jeżdżąc po lesie widziałam sarny, różne gatunki ptaków np. kowaliki, dzięcioły, w tym dzięcioła czarnego, kosy, zięby. Tu jednak one były one szybsze ode mnie i zanim wyjęłam aparat, ich już nie było.

Jeśli chodzi o bardziej botaniczne obserwacje, to miałam okazje być w kilku rezerwatach, w arboretum czy żywotnikowym lesie. Ten ostatni zrobił na mnie chyba największe wrażenie.

A jak u Was z wakacjami?

Czy ktoś coś ciekawego widział? Sfotografował? Może się tym pochwalić?

Jeśli tak, to proponuje pierwsze zadanie dla chętnych: "Moje foto-obserwacje przyrody w czasie wakacji."

Co trzeba zrobić?

W dowolnej postaci (prezentacja czy inna aplikacja) należy opisać miejsce, co się zaobserwowało, czy to gatunek, czy jakieś zbiorowisko roślinne z dołączonymi waszymi zdjęciami (nie z internetu!!).

Termin nadsyłania prac 18 września na mój adres służbowy (izabelatrawinska@zs7.pl) z zaznaczeniem, z informacją na Librusie, że praca została przesłana.

A moją fotorelację macie poniżej.

Trzmiel:

Modraszek:

Lśniak kratkowiec (kraśnikowate):

Smukwa kosmata (= skolia): bardzo rzadki owad

Polowiec szachownica:

Modraszek:

Rusałka admirał:

Latolistek cytrynek:

Pszczoła:

Kruszyca złotawka:

Szablak (ważka):

Dostojka malinowiec

Dostojka malinowiec:

Wonnica piżmowa (kózkowate):

Konik polny:

Pająk kwietnik:

I ciekawe obiekty botaniczne:

Pomnikowy dąb

Arboretum Leśne - Zielonka

Żywotnikowy las